مایل هستم خیلی کوتاه، نکاتی را که فکر میکنم یک دانشجوی مهندسی شیمی (یا برق و مکانیک) باید در مـورد شرایط کاری، موقعیتهای استخدامی در پالایشگاهها و پتروشیمیهای پارس جنوبی بداند، بنویسم. این نوشته بر پایه مشاهدات و تجربه شخصی نویسنده و همچنین تجربههای دوستان نزدیکم که به من منتقل شده است، میباشد.
در مورد بیکاری
تا زمانی که دانشجو هستید، هر کس از شما بپرسید کارتان چیست، خیلی راحت سرتان را بالا میگیرید و میگویید دانشجوی مهندسی شیمی هستم. اگر سرباز باشید و در مورد کارتان از شما بپرسند، باز هم احتمالاً با یک خنده میگویید درس را تمام کردهاید و مشغول خدمت اجباری سربازی و آماده شدن برای ورود به صنعت هستید.
اما اگر بیکار باشید، شنیدن اینکه «به چه کاری مشغول هستید؟»، ممکن است کمی دردناک باشد. دیگران ممکن است تواناییهای شما را نبینند. ممکن است بیکار بودن شما را ناشی از وضعیت وخیم بیکاری در کشور ندانند و بیکاری شما را ناشی از بیعرضگی شما بدانند. خوشبختانه در مدت دو ماهی که پس از خدمت اجباری سربازی بیکار بودم، با چنین مسئلهای مواجه نشدم.